FELSEFE TERİMLERİ VE ANLAMLARI
FELSEFE TERİMLERİ VE ANLAMLARI
•Agnostizim: İlahi veya doğaüstü varlıkların bilinmediğini, bilimsel olarak
ispatlanamadığı ve gözlemlenemediğini, bu yüzden bilinemez olduğunu savunan
felsefi fikir akımıdır
•Ampirizm: Bilgilerin sadece duyumdan geldiğini ve deney dışında hiçbir yoldan
bilgi edinilemeyeceğini inanan öğreti
•Analitik Felsefe: Felsefenin asıl uğraş alanının dil ve dildeki
kavramını çözümleme olduğunu savunan felsefi akım
•Analoji(Benzeşim): İki farklı şey arasındaki benzerlik veya
benzerliklerden hareket edilerek birincisi için dile getirilenlerin diğeri için
de söz konusu olduğunu ifade etmektir.
•Arkhe: Sokrates öncesi filozofların ‘’
Temel ana madde’’ anlamı
kazandırdıkları sözcük (Thales herşeyin arkası ‘’Su’’ demişti. Aniksemos ise ‘’hava’’)
•Deizm: Sadece yaratıcının varlığına inanmak peygamberlere inanmamak
•Determinist: Sadece evrenin değil insanın davranış tüm davranış ve düşüncelerini bir
yasaya tabi tutan düşünce
•Diyalektik: Tartışma içerisinde muhataplarını
ikna etme yolu
•Dogmatizm: Din ve yetkilerce düşünce ve ilkelerini kanıt aramaksızın kabullenme
•Doxa: Doxa kavramının kaynağı, Sokrates öncesi ilk felsefe metinleridir.
Yunanca "kanaat" anlamına gelen doxa, Parmenides'in felsefesinde
gerçekliğin bir bölümüne veya genel olarak varlığa dair çarpık ve yanlış kanaat
demektir.
•Dualist: Varoluşun iki karşıt ana prensiplerini
barındıran bir öğreti (örneğin aydınlık-karanlık)
•Egzistansiyalizm(Varoluşculuk): İnsanın kendi değerlerini kendisinin
oluşturabileceğini; varoluşunu kendi kendine yaratabileceğini ve geleceğini de
yine kendisinin kurabileceğini savunan bir felsefe akımıdır. İnsanın önceden
varolduğunu düşünen felsefe
•Empirzm(Deneycilik): Tüm bilginin kaynağını deney olarak
benimseyen felsefi akım.
•Enüisyonizm(Sezgicilik): Bu akıma göre, insanın bir şeyin yanlış ya da
doğru olduğuna karar vermesi için ''vicdanına'' danışması yeterlidir.
•Epistomoloji: İnsan bilgisinin yapısını ve geçerliliğini ve neye bilgi denilip neye
denilmeyeceği, bilginin doğruluk ölçütü gibi sorulara cevap arar.
•Epokhe: Yargısızlık, hüküm vermeden
kaçınma.
•Fatalizm(Kadercilik): Tüm eylemlerin ya da olayların evrendeki
yasaların boyunduruğunda olduğunu vurgulayan bir felsefi öğretidir
•Fenomenoloji: Fenomenoloji, kavramların yeniden
ve detaylı bir şekilde incelenmesi gerektiğini savunan felsefe akımıdır.
•Hedonizm(Hazcılık): Bu
yaklaşıma göre ahlaki eylemlerin amacı hazdır. Haz ise mutluluktur. Bir eylem,
haz getiren eylemse doğru ve iyi eylemdir
•Hermeneutik: Yorumsamacılık ya da hermenötik, ilkin Hristiyan teolojisi
alanındaki yorum tartışmalarından ortaya çıkan bir anlam ve metodoloji bilgisi.
Daha sonra terim teolojik sahanın dışına çıkmış ve daha genel anlamda yorum
araştırmalarıyla ilgili felsefi bir disiplin haline gelmiştir.
•Hudüs Kanıtı: Allah’ı kanıtlamak için başvurulan yol.
•Humanizm (İnsancılık): En genel anlamıyla insan aklını, etik ve
adalet kavramlarını temele alan, batıl inanışları ve doğaüstü olan her şeyi
yadsıyan bir dünya görüşüdür. Hümanizm, insana saygı gösterilmesi ve gönenç
sağlanması gerektiğini savunan
•İdea: Değişmez öz, şeylerin ilkörneği. Öznenin dışında, kendiliğinden var olan
•İntedeterminizm: Evrendeki yasalar bir kurala göre
değil rastegele oluştuğunu savunan düşünce
•Kartezyen Felsefe: 17. yüzyılda bilimsel bilgiye güveni temel
almıştır. Örneğin havanın sıcak ya da soğuk olduğu duyumsanabilir ancak havanın
ısısının ölçülmesi bilginin bilimsel ölçülerde ele alınmasını sağlar. Descartes
felsefesi olarak da bilinir.
•Kavram Realizmi: Kavramların insan zihninden bağımsız gerçek varlıklar olduğunu öne süren
yaklaşımdır.
•Kıritzm(Eleştiricilik): Her bilginin deney ve gözlem yoluyla elde
edebileceğini savunur. Doğduğunda her insanın zihni ''Tabula Rasa'' yani boş
bir levhadır. Bu levhanın dolması için insanın bilgi sahibi olması, yani
deneyim kazanması gerekir.
•Kozmolojik(Evren Bilimi): Evrenin yapısını, gezegenlerin hareketlerini
ve özelliklerini inceleyen bilim dalıdır
•Materyalizm: Yalnızca bilimsel doğruları temel alır. Ve herşeyin maddeden oluştuğunu
düşünen felsefi akım.
•Metodik Şüphe: ’’Şüphe ediyorum, öyleyse
varım.’’ Şüphenin doğru bilgiye ulaşmada bir amaç olarak kullanılmasıdır.
•Monist(Monizm,Bircilik) Her şeyin bir tek zorunluluğun, ilkenin,
madde veya enerjiden olduğunu iddia eden veya tek bir tözden kaynaklandığını
savunan felsefi görü
•Nihilizm : Her türlü bilgi imkânını reddeder ve hiçbir doğru, genel-geçer bilginin
olamayacağını savunur.
•Nominalizm(Adcılık) Hiçbir şeyin nesnel anlamda ya da gerçek olarak
hiçbir anlamının bulunmadığını ileri sürer. Ne kavramların, ne sözcüklerin, ne
tanımların, ne de konuşulan dillerin aslında anlamsız olduğunu, bunlara bir
anlam atfedilemeyeceğini savunur.
•Numen: Öznellikten uzak var olan nesnenin kendisi
•Ontoloji: Varlığı bütünüyle inceleyen felsefe dalıdır.Varlık bilimi olarak da
bilinmektedir.
•Otoderminizm: Bu görüşe göre, insan kendi iradesi ile ahlak yasalarını özgürce kendisi
belirler
•Panteizm(Tüm Tanrıcılık): Panteizme göre kainat ve doğa Tanrı'dan ayrı
düşünülemez. Yaratıcı, evrenin ötesinde değil içindedir.
•Paradigma: Bir şeyin nasıl üretileceği konusunda örnek model.
•Pozitivizm: Her iki düşüncenin de teoloji ve metafizik içermeyen, sadece fiziksel
veya maddi dünyanın gerçeklerine dayanan bilim anlayışı vardır.
•Pragmatizm(Faydacılık): Doğruyu ve gerçeği, eylemlerin sonucunda elde
edilen faydaya göre değerlendiren bir düşünce akımı olduğundan Pragmatizm
dilimizde “faydacılık” adı ile de anılır.
•Rasyonalizm: Bilginin doğruluğunun duyum ve deneyimde değil, düşüncede ve zihinde
temellendirilebileceğini öne süren felsefi görüş.
•Realizm(Gerçekçilik): Bir estetik ve edebi kavram olarak 19. yüzyıl
ortalarında Fransa'da ortaya çıkmıştır. Realizm, hem klasisizme hem de
romantizme bir başkaldırıdır
•Safsata: Boş, asılsız, sahte çıkarımlar.
•Septisizm(Kuşkuculuk): Her tür bilgiye kuşkuyla karşılayan, bunların
temellerini, etkilerini ve kesinliklerini irdeleyen, ayrıca aklın kesin bir
bilgi elde edemeyeceğini düşünen felsefi düşünce
•Tasavvuf: Tasavvuf kelime anlamı itibariyle Tanrı'nın varlığını birliğini niteleyen
ve bunu açıklayan dinsel felsefi akım olarak bilinir.
•Teleoloji: Yaşamı ve evreni ereklerle temellendiren ve açıklayan düşünce biçimidir.
Her şeyin temelinde bir ereksellik/amaçlılık bulunduğunu
•Tümdengelim: Doğru olduğu sanılan önermelerle yeni önermeler türetir.
•Tümel Uzlaşım: Herkesin ya da çoğunluğun kabul ettiği şeyler doğrudur; doğruluğun ölçütü
genelin onayıdır.
•Tümevarım: Felsefe ve mantıkta sahip olunan özel verilerden yola çıkarak genel sonuç
çıkarma yöntemidir.
•Us: Bağlantıları anlama, kavrama yetisi.
Hazırlayan: Doğukan Kılınç

Yorum Yaz